11
David steekt zijn duim op naar Iris. ‘Met jou kan ik tenminste
praten.’
Tessa vertrouwt hem niet. ‘Laat je kaartje eens zien?’
‘
Niet nodig. Geef die reep maar.’
‘
Nee hoor,’ beslist Tessa. ‘Ik heb nog steeds geen bewijs.’
‘
Dat komt nog wel,’ verzekert David.
Tessa laat hem kletsen en haalt haar schouders op. Ze kan de
reep beter opeten. Snel pakt ze hem uit haar tas en wikkelt het
papier eraf.
Nu komt David in actie. ‘Stop even, daar komt de conducteur
!’
Hij loopt al naar de man toe.
‘
Mag ik u iets vragen, meneer?’ De conducteur knipt eerst nog
een kaartje en wendt zich dan tot David. ‘Zeg het maar.’
‘
Bestaat Lutjebroek?’
‘
Jazeker, dat ligt in Noord-Holland.’
‘
Wow!’ roept David en hij loopt direct terug. ‘Hoorde je het,
Tessa?’
‘
O nee, hè, dat is balen!’
‘
Voor mij niet, geef die reep maar.’ David houdt zijn hand al op.
Tessa moet bakzeil halen. ‘Nou, alsjeblieft dan.’
‘
Bedankt, hij is gelukkig nog heel.’ David bijt er direct een stuk
af. ‘Mmm, lekker! Moet je soms ook wat?’
‘
Graag!’ knikt Tessa. Grijnzend pakt ze de helft van hem aan.
‘
Waar ga jij heen?’ vraagt Iris.
‘
Naar mijn broer in Utrecht.’
‘
Is hij student soms?’
‘
Precies, wil je nog meer weten?’
‘
Ja, wat studeert hij?’
‘
Hij zit op de kunstacademie.’
‘
Interessant als je broer kunstenaar wordt,’ vindt Tessa. ‘Hij gaat
exposities houden zeker? Mag jij bij de kassa zitten en zo.’
‘
Ik ga reclame voor hem maken,’ lacht David.
